Atelier Mesterom/Gerard Mesterom

Gerard (Gerardus Petrus Hubertus) Mesterom (Roermond, 1875-Bunde, 1960) was de oudste telg uit een Roermonds weversgezin. Na zijn opleiding aan de Teekenschool te Roermond trad hij op 18 jarige leeftijd in 1893 in dienst van het Roermondse glasatelier Frans Nicolas & Zonen waar hij het vak van glazenier leerde. Eerst was hij werkzaam als glasschilder, later groeide de getalenteerde Gerard in een periode van ruim 30 jaar uit tot chef d’atelier van het glazeniersbedrijf.  Joep Nicolas (Roermond, 1897-Tegelen, 1972) leerde van hem het glazeniersvak.
In 1926 verliet Mesterom Atelier F. Nicolas en ging (als firmant?) werken bij het glazeniersbedrijf Stroucken & Zoon ook in Roermond. Dit atelier was in 1908 opgericht door Charles Stroucken (1870-1926), die evenals Mesterom het glazeniersvak geleerd had bij atelier Frans Nicolas. Na het overlijden van eigenaar en glasschilder Charles Stroucken werd door diens weduwe het bedrijf onder dezelfde naam nog voortgezet tot 1928(?).

In 1932 start Gerard Mesterom samen met zijn zonen Henri (1903-1978) en Gerard (1907-1988) een glasatelier in Bunde. Atelier Mesterom ontwikkelde zich tot een van de belangrijkste glasateliers in het zuiden van het land en had in zijn hoogtijdagen ruim 15 mensen in dienst.
Hoewel Gerard Mesterom ook zelf enkele ramen ontwierp (in de Limburgse picturale stijl, met veel grisaille en paarse en blauwe tinten glas), werden door zijn atelier toch vooral ontwerpen van anderen uitgevoerd. Sommige kunstenaars werkten daar zelfstandig of grotendeels zelfstandig aan hun beglazingen, maar de meesten lieten de uitvoering over aan de vakbekwame en altijd hulpvaardige Gerard Mesterom. Het atelier was tevens een opleidingsplaats voor menig kunstenaar of glazenier. Charles Eyck maakte zich het glazeniersvak eigen bij Gerard Mesterom.
Vrijwel alle Limburgse glazeniers van de eerste generatie, zoals Charles Eyck, Henri Jonas en Huub Levigne, werkten samen met atelier Mesterom. Een uitzondering was Joep Nicolas. Hij kon gebruik maken van zijn eigen atelier. Ook andere kunstenaars die niet tot de eerste generatie gerekend worden, zoals Joan Collette, Frans Slijpen en Marianne van der Heijden, lieten hun werk uitvoeren bij Mesterom.
Glazenier Jos ten Horn (1894-1956) werd in 1950 benoemd tot hoogleraar aan de pas opgerichte Jan van Eyckacademie te Maastricht. Hij gaf les in de glazenierskunst. Voor zijn eigen werk en voor dat van zijn studenten maakte hij gebruik van de diensten van atelier Mesterom in Bunde. Gerard Mesterom onderhield ook goede contacten met bekende kerkarchitecten als Alexander Kropholler, Theo Boosten en Jan Stuyt.
Door het teruglopen in de jaren 60 van het aantal opdrachten, vooral door het wegvallen van de katholieke kerk als belangrijkste opdrachtgever, ging het bedrijf zich meer richten op restauratie en de export van glas-in-loodramen naar met name de Verenigde Staten en Canada. In de Verenigde Staten was veel vraag naar ramen voor synagogen. Tot zijn overlijden op 85-jarige leeftijd bleef hij zijn vak uitoefenen. Het bedrijf werd voortgezet door zijn zonen en werd in 1968 opgeheven.

Ramen van Atelier Mesterom in de Oostelijke Mijnstreek:

de Bernardinuskapel in Heerlen (1932-34), ontwerp van Charles Eyck
de Antonius van Paduakerk in Bleijerheide, Kerkrade (1931-32 en 1938-39), ontwerp van Henri Jonas
de Martinuskerk in Welten, Heerlen (1946), ontwerp van Gerard Mesterom

Bronnen:
nl.wikipedia.org/wiki/gerard-mesterom
Carine Hoogveld (red.) Glas in Lood in Nederland 1817-1968 (Den Haag, 1989) 290
Website Kerkgebouwen in Limburg